Een varkenshouder in Erp laat mensen online meekijken in de stal. De beelden laten zien hoe varkens leven in een stal die aan alle wettelijke eisen voldoet. De camera’s brengen de droevige werkelijkheid in beeld: dieren in krappe hokken liggen zich te vervelen, want ze krijgen nauwelijks de kans zich op een natuurlijke manier te gedragen.
Leven in kale hokken
Dankzij de live beelden kan iedereen virtueel binnenstappen bij een modern varkensbedrijf. Het dagelijkse bestaan van zowel biggen als moedervarkens is te volgen. Alles voldoet aan de Nederlandse regels voor dierenwelzijn. Zo blijkt maar weer dat deze regels niet genoeg zijn om varkens te beschermen.
Te weinig ruimte
Varkens zijn sociale dieren die bijna alles samen ondernemen. Daar is wel enige ruimte voor nodig – meer ruimte dan de varkens in de vee-industrie krijgen. Op de beelden wordt dit pijnlijk duidelijk: overal waar je kijkt liggen varkens. Biggen die proberen te spelen, struikelen over rustende hokgenoten.
Er is geen apart stukje stal waar de varkens hun behoefte kunnen doen. Voor varkens – dieren die bijzonder zindelijk zijn – is dat ellendig, want ze houden hun slaapplaats graag schoon. In een intensieve stal kan dit niet, er zijn altijd dieren die in de mest moeten liggen.
Eindeloze verveling
Volgens de wet moeten varkens in Nederlandse stallen 'afleidingsmateriaal' krijgen. Ze moeten het materiaal kunnen onderzoeken en ermee kunnen spelen. Dit moet voorkomen dat de slimme varkens zich dag in, dag uit vervelen.
Op de beelden valt meteen op dat de hokken zo goed als kaal zijn. In een hok vol biggen hangt een ketting, een stukje hout en een jute zak. Eens in de zoveel tijd wordt er een handje stro in het hok gegooid. Dit is natuurlijk beter dan niks, maar het is bij lange na niet genoeg om een hele groep varkens lang bezig te houden. Regelmatig is te zien hoe de dieren uit verveling aan elkaar gaan wroeten.
Geen krulstaart, geen dierenwelzijn
Nog een typisch kenmerk van een Nederlandse varkensstal: geen van de varkens heeft een krulstaart. Niet zo gek, gezien de armzalige toestand in de stal. Varkens die zich vervelen of zich slecht voelen gaan uit frustratie in elkaars staart bijten. Om dit te voorkomen worden biggenstaartjes zonder verdoving afgebrand.
De varkenshouder uit Erp wil met de beelden laten zien hoe het er echt aan toegaat in de Nederlandse varkenshouderij. Wat ons betreft is dat gelukt: het huidige systeem kan niet bestaan zonder dierenleed.
Wil je op de hoogte blijven van onze strijd voor een beter leven voor de varkens? Schrijf je in op de nieuwsbrief.
Sanne Roelofs
Als bioloog voerde ik vijf jaar lang wetenschappelijk onderzoek uit naar het gedrag en welzijn van varkens in de intensieve varkenshouderij. Dit werk bracht me oog in oog met het dierenleed dat zich op varkensbedrijven afspeelt. Varkens worden behandeld als producten en niet als de slimme, nieuwsgierige levende wezens die ze zijn. Dit wil ik veranderen. Bij Varkens in Nood zet ik me daarom in voor de miljoenen varkens in de Nederlandse vleesindustrie.