Als dierenvriend is elke stalbrand weer een stomp in de maag. Zoveel dieren die stikken in de rook of omkomen in de vlammen, terwijl ze geen kant op kunnen. Het is niet te verkroppen. Word jij ook moedeloos van stalbranden? Draag er zelf dan niet aan bij.
Geen nooduitgang
Stalbranden kunnen op veel manieren ontstaan, maar dat er zoveel slachtoffers bij vallen, heeft maar één oorzaak. Dieren zitten met veel te veel opeengepakt opgesloten in een stal waar ze met geen mogelijkheid uit kunnen ontsnappen.
Geen enkel gebouw is ooit helemaal brandveilig. Daarom zijn in gebouwen voor mensen vluchtwegen verplicht. Maar dieren in een stal? Die hebben geen nooduitgang.
Kleine stap
Om moedeloos van te worden. Maar je kunt zelf iets doen, namelijk vandaag besluiten dat je hier niet meer aan bijdraagt. Eet geen vlees van dieren zonder een vrije uitloop naar buiten: zij zitten als ratten in de val als er brand uitbreekt. Scharrelvarkens (2 sterren Beter Leven keurmerk), biologische varkens (3 sterren) en buitenvarkens van kleinschalige bedrijven, kunnen bij een brand wél naar buiten vluchten. En belangrijk: ze kennen die uitloop omdat ze er elke dag komen, dus ze zullen hun vluchtweg ook gebruiken. Of je stopt helemaal met het eten van vlees.
Teken de pledge! En stuur hem door naar iemand die misschien ook wel een stapje wil zetten om dieren uit de brand te helpen.
Voor wie doe je het?
Overtuiging nodig? Dit zijn de niet te overziene aantallen dieren die de afgelopen jaren zijn gestikt of verbrand omdat ze opgesloten zaten in hun stal:
- 2020: 123.000 dieren omgekomen bij 16 branden
- 2019: 175.000 dieren omgekomen bij 13 branden
- 2018: 122.000 dieren omgekomen bij 20 branden
- 2017: 229.000 dieren omgekomen bij 23 branden
- 2016: 201.000 dieren omgekomen bij 22 branden
- 2015: 128.000 dieren omgekomen bij 13 branden
(cijfers met dank aan Wakker Dier)
Kunnen we dit als maatschappij nog aan onszelf verkopen? Spreek je uit en help de dieren uit hun brandgevaarlijke stallen! Eet nooit meer vlees van opgesloten dieren.
Frederieke Schouten
Als veearts werkte ik 7 jaar lang tussen de varkens in de intensieve veehouderij. Ik werd daar dagelijks geconfronteerd met misstanden en schrijnend dierenleed. Toen ik inzag dat ik als veearts te weinig kon doen voor de varkens maakte ik de overstap naar Varkens in Nood. Nu ben ik directeur van dierenrechtenorganisaties Varkens in Nood en Dier&Recht en probeer ik als actievoerder het welzijn van miljoenen varkens in Nederland te verbeteren.