Jan Terlouw: laten we het anders gaan doen

Jan Terlouw

Gedurende vele jaren hebben dierenbeschermingsorganisaties als Varkens in Nood wetenschappelijke rapporten, beeldmateriaal, inspectieverslagen en het tekortschieten van de overheid naar buiten gebracht. Keer op keer werd aangetoond dat het slecht is gesteld met de dieren in de Nederlandse vee-industrie, met name in de varkenshouderij. Hoogste tijd om al dit materiaal te verzamelen en te bundelen in een waarschijnlijk uniek rapport

Wie het rapport leest zal, net als ik, heel bedroefd worden. Er worden 120 misstanden beschreven, waarvan een belangrijk deel in strijd is met de wet. Hoe is het mogelijk dat we dit laten gebeuren in een land waarvan we graag denken dat het humaan en beschaafd is? Geeft de menselijke superioriteit ons het recht om dieren zo te behandelen, of legt het ons veeleer de plicht op dieren te beschermen? Als het om mensen ging zou iedere misstand op zichzelf al voldoende reden zijn voor publieke verontwaardiging.

Het opsluiten in donkere hokken, het ontnemen van iedere vorm van plezier en de mogelijkheid om te bewegen, daglicht te zien of frisse lucht te ademen, hoe kunnen we denken dat we dit dieren mogen aandoen? Dit alles terwijl varkens een intelligentie hebben vergelijkbaar met een kind van drie jaar oud. Waarom laten we oogluikend toe dat jaarlijks 25 miljoen sympathieke en intelligentie dieren zo’n lot moeten ondergaan? 

Wie dit rapport heeft gelezen, zal niet aan de conclusie kunnen ontkomen dat het eten van varkensvlees uit de intensieve veehouderij onfatsoenlijk en onacceptabel is. Het rapport is een oproep aan de supermarkten om zo spoedig mogelijk over te stappen op varkensvlees met minimaal twee sterren van het Beter Leven Keurmerk en hiervoor de betreffende varkensboeren extra te betalen. Het is een oproep aan de varkensboeren, maar ook aan hun leveranciers en afnemers, om in ieder geval die misstanden op te lossen die geen geld kosten. Het is vooral een oproep aan de overheid om veel scherpere randvoorwaarden vast te stellen en die dan ook te controleren. Een goede mogelijkheid zou ook zijn om accijns op vlees te heffen en hiermee de afbouw van de huidige in financiële moeilijkheden verkerende varkenshouderij te financieren en te investeren in de ontwikkeling van vleesvervangers. Het rapport is ook een oproep aan de burger om dit soort kiloknallervlees te laten liggen; miljoenen mensen (vega- en flexitariërs) bewijzen dat leven zonder (veel) vlees heel aangenaam kan zijn. (Veel) vlees eten is niet alleen onacceptabel, het is ook ouderwets en ongezond.

Zeker, er zijn sinds de oprichting van Varkens in Nood in 1997 stappen voorwaarts gemaakt, maar het gaat langzaam, veel te langzaam. Nu de varkenssector weer eens in een crisis terecht is gekomen, is het tijd om te breken met het verleden en te bouwen aan een schone, gezonde en diervriendelijke toekomst. Vermijdbaar dierenleed is onaanvaardbaar. Laten we het anders gaan doen.