Varkens in de vleesindustrie snakken naar frisse lucht. Levenslang dicht op elkaar staan in een potdichte stal vol giftige gassen veroorzaakt stress en frustratie. De varkens reageren dat af op elkaar, met pijnlijke verwondingen als gevolg.
Met een goede neus in een open riool
Varkens zijn zindelijke dieren, van nature houden ze hun slaap- en eetplaats schoon door op een afgelegen plek te poepen en te plassen. Het reukvermogen van varkens is zelfs beter dan dat van honden dus ze hebben extra veel last van stank. Het is dan ook diep treurig dat de meeste varkens in de vee-industrie boven een open riool leven. Vieze stallen vol giftige gassen gaan lijnrecht in tegen de natuurlijke behoeften van varkens.
Onrust en agressie
Het gebrek aan schone lucht in de stal is een bron van stress voor varkens. Ze worden onrustig door de voortdurende blootstelling aan stank en giftige gassen. Die frustratie kunnen ze alleen maar botvieren op hun hokgenoten. Varkens in stallen met ongezonde lucht vechten vaker en bijten in elkaars oren en staart. In de buitenlucht kunnen verliezende varkens nog vluchten maar in de krappe hokken kunnen ze geen kant op. Het is een neerwaartse spiraal: de onderlinge agressie leidt niet alleen tot open wonden maar ook tot nog meer stress, angst en frustratie.
Giftige lucht in de stal moet aangepakt
Varkenshouders zijn volgens de Nederlandse wet verplicht om te zorgen voor een gezonde stallucht. Het is aan inspecteurs van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) om varkensstallen hierop te controleren en waar nodig in te grijpen. Helaas lijkt dat nauwelijks te gebeuren. Er wordt zelden gemeten of de lucht in de stal giftige gassen zoals ammoniak bevat. Zelfs niet als daar bij de varkens genoeg aanwijzingen voor zijn zoals hoesten, rode ogen of bloedende oren en staarten.
Varkens in Nood roept de overheid op om varkens te beschermen tegen dit leed. De NVWA moet strenger controleren op giftige lucht in varkensstallen en strikter handhaven bij overtredingen!
Sanne Roelofs
Als bioloog voerde ik vijf jaar lang wetenschappelijk onderzoek uit naar het gedrag en welzijn van varkens in de intensieve varkenshouderij. Dit werk bracht me oog in oog met het dierenleed dat zich op varkensbedrijven afspeelt. Varkens worden behandeld als producten en niet als de slimme, nieuwsgierige levende wezens die ze zijn. Dit wil ik veranderen. Bij Varkens in Nood zet ik me daarom in voor de miljoenen varkens in de Nederlandse vleesindustrie.