De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) stelt in een reactie op een artikel van Roos Vonk dat varkensbeulen in slachterijen in Nederland geen kans krijgen, omdat er altijd een NVWA-dierenarts aanwezig is.
In 2006 bleek evenwel uit een intern rapport dat dierenartsen in slachterijen geïntimideerd werden om misstanden door de vingers te zien en dat rapporten van dierenartsen op het ministerie in de doofpot verdwenen. Sindsdien is door privatisering van de vleeskeuring, bezuinigingen en fusies de situatie zeker niet beter geworden. Volgens een rapport over 2016 van de NVWA zelf, is het nalevingspercentage bij de slacht van varkens en koeien 96 procent. Dus in circa 4 procent gaat het nog altijd mis; bij vele tienduizenden dieren per jaar.
Onofficieel is dit waarschijnlijk hoger omdat het gesloten vleeswereldje misstanden binnenskamers houdt. Minister Kamp ontkende in een Kamerbrief dat er sprake is van overtredingen bij slachterijen en voerde hiervoor cijfers van de NVWA aan als bewijs. De NVWA verwijst naar de brief van Kamp als bewijs stelt dat er wel degelijk goed gehandhaafd wordt. De NVWA verwijst via de minister dus eigenlijk naar zichzelf.
Mijn conclusie luidt dat het zeker niet uit te sluiten is dat ernstige misstanden zich ook voordoen in Nederlandse slachterijen. Gelet op de anonieme bronnen die zich bij ons melden, durf ik te stellen dat het zeker is dat bij (sommige) slachterijen sprake is van structurele overtredingen van de wet, dat dat onder de ogen van NVWA-dierenartsen gebeurt en dat goedwillende dierenartsen door de eigen organisatie onvoldoende gesteund of zelfs tegengewerkt worden.
Bron: Hans Baaij, Varkens in Nood/de Volkskrant