Transportbedrijven overtreden de wet door zieke en gewonde varkens naar het slachthuis te vervoeren. Varkens met open wonden of gebroken poten moeten zich staande houden in een overvolle vrachtwagen. Inspecteurs zien de varkens pas in het slachthuis en daar is het vaak lastig om vast te stellen of een verwonding voor of tijdens het transport is veroorzaakt. Daardoor blijven veel overtredingen onbestraft. Strenger toezicht en zwaardere straffen zijn noodzakelijk om een einde te maken aan dit dierenleed.
De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) ziet de varkens pas als ze de vrachtwagen weer verlaten. Die inspecties vinden alleen plaats bij de grotere slachthuizen. Transporten tussen stallen of naar kleinere slachthuizen, blijven buiten beeld.
Zonder toezicht geen straf
Elk jaar overlijden meer dan 4.000 varkens tijdens transport naar het slachthuis. Bij de slachthuizen van Vion, die de helft van alle Nederlandse varkens slachten, komen jaarlijks zo’n 3.000 varkens met een gebroken poot uit een vrachtwagen. Het is zeer onwaarschijnlijk dat al deze dieren aan het begin van de reis nog gezond waren.
Inspecteurs kunnen pas ingrijpen als ze zeker weten dat een varken al gewond was vóór het transport. Maar als niemand controleert bij het laden, valt dat vaak niet te bewijzen en gaat het transportbedrijf vrijuit.
Te weinig boetes
De inspectiedienst geeft jaarlijks zo'n 300 boetes voor het vervoeren van zieke of gewonde dieren. Veel minder dan het aantal varkens dat dood of ernstig gewond wordt afgeleverd bij slachthuizen. Zolang de pakkans klein is, blijven transporteurs de regels overtreden.
Daarnaast zijn de boetes veel te laag: 1.500 euro is niets voor een transportbedrijf.
Teken de petitie!
Elke dag rijden vrachtwagens vol varkens ongehinderd door Nederland terwijl niemand controleert hoe de dieren eraan toe zijn. Alleen met strenger toezicht én zwaardere straffen voorkomen we dat transportbedrijven zieke en gewonde varkens meenemen. Daar strijden wij voor. Help je mee? Teken de petitie!
Sanne Roelofs
Als bioloog voerde ik vijf jaar lang wetenschappelijk onderzoek uit naar het gedrag en welzijn van varkens in de intensieve varkenshouderij. Dit werk bracht me oog in oog met het dierenleed dat zich op varkensbedrijven afspeelt. Varkens worden behandeld als producten en niet als de slimme, nieuwsgierige levende wezens die ze zijn. Dit wil ik veranderen. Bij Varkens in Nood zet ik me daarom in voor de miljoenen varkens in de Nederlandse vleesindustrie.