Varkensboer
Foto’s: Sabine Grootendorst/Varkens in Nood
Vijfsterrenboeren Claudia en Willem in het Drentse Valthermond hebben zo’n 250 varkens van de rassen duroc, berkshire en Husumer. Op het erf van hun boerderij wonen de zeugen, biggen en dekberen: hier is de fokkerij. Alle andere varkens staan op plekken in de natuur in Groningen en Drenthe. ‘s Zomers worden ze verhuurd aan gemeenten om onkruid weg te werken; in de winter worden ze gehuurd door boeren om de restanten van de oogst op te eten en het veld om te woelen.
Bij de meeste varkens gaan de boeren dagelijks langs. Varkens die daarvoor te ver weg staan, worden ongeveer één keer per week bezocht. Ter plekke is altijd een boer of toezichthouder aanwezig die let op de voeding en gezondheid van de varkens, en die hen telt. Soms komen er aanvragen voor inzet van varkens verder weg in het land, maar daar gaan Claudia en Willem niet op in. Ze willen zelf kunnen controleren of het goed gaat met hun varkens.
De varkens die op het bedrijf zelf wonen, hebben toegang tot een prachtige akker, waar ze kunnen spelen, wroeten en op ontdekking gaan. Natuurlijk zijn er ook plekken waar ze kunnen schuilen voor de regen. Op warme dagen springen ze de modderpoel in om af te koelen.
Alle varkens worden op de boerderij gefokt. Er is een duroc-dekbeer, die gekruist wordt met berkshire- en Husumer zeugen. Durocvarkens staan wat hoger op de poten en zijn erg actief op het boerenland; berkshirevarkens zijn nogal lui, maar vet. De kruising is volgens de boeren ideaal voor werk en vlees. Ze krijgen van alles te eten: eikels, reststromen van de bakker, de supermarkt, de fruitboer en de melkboer. En verder wroeten ze zelf ook overal. De fokzeugen krijgen daarnaast speciale brokken: omdat zij tijdens de dracht gewoon in de groep leven, hebben ze een extraatje nodig.
De zeugen krijgen één nest per jaar, dat gemiddeld uit tien biggen bestaat. De biggen blijven acht tot tien weken bij de moeder – afhankelijk van de grootte van de toom. Ze worden buiten in een schuilhutje geboren, en krijgen nooit antibiotica of andere medicijnen. Ze zijn gewoon kerngezond! Op de leeftijd van anderhalf tot twee jaar (maar soms ook later) gaan ze naar de slacht. Het slachthuis is een klein familiebedrijf op tien minuten rijden van de boerderij.