Ooit heb ik dat boek gelezen. Mannen komen van mars. En vrouwen? Ja, klopt. Van Venus. De titel verraadt de inhoud in één volzin: twee totaal verschillende wezens. Die elkaar toch nodig hebben en verdragen. Anders waren wij mensen allang uitgestorven.
Op mijn boerderij houd ik naast varkens ook andere dieren. Kippen, honden en de geit boeien de varkens niet zo. Andersom trouwens ook niet. Varkens verdragen en worden verdragen door die drie andere diersoorten. Opvallend is dat er wel enig ophef is van beide zijden als een van mijn paarden met het hoofd over de buitenuitloop van de varkens hangt. Paarden zijn van nature bang van varkens. Als zij voor het eerst een varken zien, gaan zij snuiven en briesen en rennen hard weg, zoals het een vluchtdier betaamt. Ik denk zelf dat ze instinctief op de geur van varkens afknappen. Een paard is ook een nieuwsgierig dier, wanneer er eenmaal geen concreet gevaar dreigt, en zij regelmatig varkens ruiken en zien, volgt gewenning en zelfs initiatief tot contact. Varkens reageren ook echt op paarden. Ze worden er vrolijk van en gaan rennen langs de omheining om de paarden als het ware uit te dagen. Wie weet wel om de paarden te pesten. Want door rennen verspreid je ook je geur en het is natuurlijk stoer dat je zo’n groot dier als een paard is voor jou wegvlucht!
Varkens komen van mars en paarden van venus. Bijzonder om te zien dat zij toch een aantrekkingskracht hebben op elkaar. Ze zoeken elkaar toch op. Feitelijk ben ik ook nog eens blij als boerin met twee van die totaal verschillende diersoorten hier op de boerderij. Ze hebben elkaar eigenlijk heel erg nodig, misschien daarom toch die aantrekkingskracht. Daarmee wil de natuur blijkbaar toch iets uitdrukken. Waar die waarde dan in zit? Hun poep. Ja, je leest het goed. Hun mest is wederzijds onmisbaar. Varkensmest voor de paarden en paardenmest voor de varkens. Een natuurlijk kringloopsysteem.
Wekelijks krijgen mijn varkens (van big tot grote zeug) paardendrollen te eten. Ja, echt. Serieus. Ik kiep eigenhandig een kruiwagen vol paardenmest in de buitenuitloop en de varkens beginnen gelijk te eten en erin te wroeten. Een tip van een oude boer ooit. Paardenmest bevat veel goede schimmels oftewel probiotica. Dat is goed voor de darmen en de gezondheid van varkens. Honden zijn niet voor niets ook gek op paardendrollen. Wat dat betreft zijn dieren nog niet zo gek. Andersom is de varkensmest heel goed voor de grasgroei op de paardenwei. Beter dan kunstmest en die is dan ook niet nodig. Niet voor niets waren boerderijen in vroegere tijden altijd gemengde bedrijven: een mix van verschillende diersoorten en akkerbouw, dat zorgde voor een evenwicht in micro-organismen. Een gevarieerd ecosysteem hield veel ziekten en ellende buiten het erf. Nu los ik het maar wat alternatief op. En het werkt. Varkens en paarden. Een niet voor de hand liggende combinatie. Inmiddels zijn ze zo één, maar ze blijven anders.
Diana Saaman
Natuurlijke varkenshouderij Frank en Frij