Hector het hangbuikzwijn hing in het najaar van 2016 een spuitje boven het hoofd. De zorgboerderij waar hij woonde ging failliet en Hector bleef als enige over. Na een oproep op onze website en in Hart van Nederland werd Hector geadopteerd door een lief echtpaar met een opvangtehuis voor dieren in Drenthe. En daar heeft Hector het reuzefijn!
Precies vandaag woont Hector drie jaar op zijn nieuwe plek in Drenthe. Daarvandaan ontvingen we deze week het volgende bericht:
“Het gaat heel goed met de kleine man. Hij is gezond en vrolijk, maar wat heeft hij veel meegemaakt! Hij is ooit cadeau gegeven aan Prins Carnaval, die hem vervolgens aan een zorgboerderij gaf. Wij hebben hem daar gered toen het bedrijf failliet ging. Hector was toen veel te zwaar en moest bij ons flink afvallen. In het voorjaar van 2017 heeft hij een grote buikwandoperatie ondergaan. Daarna is hij nog een paar keer onder narcose geopereerd om zijn scheve hoeven te herstellen. Sinds dit voorjaar mogen wij zelf zijn hoeven bijhouden van hem. Dat is fijn, want nu hoeft hij daarvoor niet meer onder narcose.
Hector is inmiddels zo goed afgevallen, dat wij zijn lichtblauwe ogen kunnen zien! Sinds twee jaar heeft hij een vriendin: Vrouw Holle, een grote kunekune. Die twee waren vanaf het eerste moment dol op elkaar. Een jaar geleden kwam daar Ollie bij, nog een kunukune. Deze drie musketiers zijn een geweldig stel! Hector is de kleinste en hij moet weleens op zijn beurt wachten, maar dat deert hem niet. Als het koud is, heeft hij twee grote lijven om tussenin te liggen.
Hij loopt dagelijks zijn rondjes over het erf en ligt daarnaast het liefst in zijn strobed in onze kapschuur. Lopen gaat naar omstandigheden heel redelijk. Met zijn hoeven is het nooit helemaal goed gekomen, dus hij doet het kalmpjes aan.
De foto’s spreken voor zich: Hector is een gelukkig varken.”
En daar zijn wij het helemaal mee eens!
Frederieke Schouten
Als veearts werkte ik 7 jaar lang tussen de varkens in de intensieve veehouderij. Ik werd daar dagelijks geconfronteerd met misstanden en schrijnend dierenleed. Toen ik inzag dat ik als veearts te weinig kon doen voor de varkens maakte ik de overstap naar Varkens in Nood. Nu ben ik directeur van dierenrechtenorganisaties Varkens in Nood en Dier&Recht en probeer ik als actievoerder het welzijn van miljoenen varkens in Nederland te verbeteren.