Na de chihuahua hebben we een nieuwe hype: het minivarkentje. Het is zogenaamd het ultieme knuffeldier, enorm slim en speels en bovendien ook nog eens hartstikke zindelijk. Maar je kunt beter een viervoeter uit het asiel halen.

Vaak loopt het niet goed af met het varken

Het klinkt leuk, zo’n minivarken, maar voor velen van hen loopt het niet goed af. De roze viervoeter kan door eenzaamheid of frustratie agressief worden en ineens het huis verbouwen. Bovendien blijven ze vaak niet zo klein als gehoopt: 100 kilo na een paar maanden is niet ongebruikelijk. Om de zoveel tijd ontvangen we e-mails van mensen die niet meer voor hun varken kunnen zorgen. De opvangadressen zitten inmiddels bomvol waardoor slacht en euthanasie soms de enige opties zijn.

Schattig: ja. Makkelijk: nee

Vaak worden minivarkens in een impulsieve bui gekocht. De kopers vinden zo’n varkentje vooral erg schattig en zichzelf lekker gek, maar ze beseffen niet dat een varken aarde nodig heeft om in te wroeten, ruimte om te rennen en soortgenoten om mee te spelen. De dieren wroeten de strak groene grasmat al snel om tot een modderpoel op zoek naar voedsel. Boomstammen in de tuin gebruiken ze om hun huid mee te verzorgen. Een schuurstam is daarvoor een goed alternatief. Is die niet voorhanden, dan bestaat de kans dat deuren worden gebruikt voor hun huidverzorging. En vergeet niet dat de kosten voor voer, vaccinaties en stro al snel oplopen tot zo'n 500 euro per jaar. 
Tenzij u een riant stuk land heeft waarop meerdere minivarkens vrolijk hun gang kunnen gaan, adviseren wij je om een leuke viervoeter uit het asiel te halen.

Varkens in Nood strijdt voor een beter leven voor varkens in de intensieve veehouderij. Help je mee?