Varkensboer
In het Drentse Zuidwolde fokt vijfsterrenboer Maarten op zijn biologisch-dynamische bedrijf Mangalicahof zijn eigen dieren. Hij verbouwt ook het voer voor die dieren. Er leven zo’n honderd wolvarkens (mangalica’s) in de vrije buitenlucht. Oerboer Maarten is ervan overtuigd dat een dier tijd nodig heeft om te groeien en dat het op natuurlijke wijze zijn voedsel bijeen moet zoeken. Een varken moet dus wroeten, en dat kan op dit bedrijf volop: op de weides en in grote bergen heideplaggen of natuurhooi. Én in de potstal waar de koeien lopen. Dat wroeten verbetert ook nog eens de bodem, want het brengt de compostering op gang. Zo helpen de varkens ook de rest van het bedrijf. Ze zijn de opruimers van de boerderij!
De varkens eten alleen biologische gewassen en restgroenten uit de directe omgeving. Pompoenen, tomaten, appels of koolrabi, ze vinden het allemaal heerlijk.
Ze worden in groepen gehouden. Dekking vindt op natuurlijke wijze plaats. Anderhalf keer per jaar hebben de zeugen een nest. Zeugen die gaan bevallen, lopen gewoon tussen de andere varkens, liggen vrij in het stro en hebben goed de ruimte. Zolang er genoeg ruimte is, aldus Maarten, zorgen de dieren zelf dat het goed gaat. Zeugen en biggen blijven zes tot acht weken bij elkaar. De dieren leven tot ze geslachtsrijp zijn, dus minimaal een jaar.
Een deel van het vlees wordt op de boerderij zelf verwerkt. Het betreft de productie van droge hammen en worsten. De vleespakketten worden door het hele land verstuurd. Hun afzetgebied is gegroeid, en daar zijn ze trots op. Maar Maarten is niet van plan om uit te breiden. Zoals het nu is, is het goed voor de dieren. De grond kan het aan, en het voer kan op het eigen bedrijf worden geproduceerd. Hier ligt de grens. “Het is zestig hectare: niet meer en niet minder,” zegt hij.