Zeug Roela is een immens grote fokzeug. Ik schat haar op zo’n 300 kilogram. Dus dat is oppassen als zij toevallig in het gangpad loopt en ik daar ook net ben met een emmertje voer. Varkens gaan nooit aan de kant, zij lopen gewoon door. De kiloknallers van Frank en Frij…
Het was eigenlijk niet de bedoeling haar ooit aan te houden als fokzeug, maar zij was door een leeftijdgenoot van het andere geslacht tot komende moeder gemaakt. Per ongeluk. Een niet oplettende boerin had te laat de immunocastratie toegepast. Het zij zo.
Hoe zij aan haar naam komt? Roel is hier de vaste kracht op zaterdag. Een aardige en heel handige jongen. Hij viel als een blok voor het toen nog kleine, zwarte zeugje. Het werd ‘zijn’ zeugje. Het zeugje werd tot Roela gedoopt en zij viel ook als een blok voor Roel. Letterlijk. Als hij komt op zaterdag, dan gaat zij liggen. Wetende dat hij haar over de buik aait. En als varkens iets prettig vinden, is het dat. Mooi is het. Dat was een jaar of twee geleden. Kleine Roela is groot geworden en heeft al drie keer biggen geworpen. Mooie tomen voor een dier dat eigenlijk niet als fokzeug bestemd was. Kleine Roel is ook groot geworden. Heeft de eerste verkeringen gehad en glundert nu al wapperend met een rijbewijs is zijn hand.
Afgelopen zomer wierp Roela haar derde toom. Na acht weken worden de biggen dan gespeend. Zij verlaten de moeder. Normaal gesproken wordt een zeug dan na een week weer berig. Dat betekent dat zij laat zien dat zij bevrucht kan worden. Roela werd een beetje berig, maar niet echt zoals het moest zijn. Uiteindelijk liep zij in december nog rond zonder geïnsemineerd te zijn. Roel en ik vreesde het ergste. Eigenlijk vond ik het heel vervelend voor Roel, ik heb niet zoveel met Roela. Ik houd meer van de iets vlottere zeugen. De dierenarts heeft maar één oplossing in zo’n geval: afvoeren. Dat is het lot van zeugen die niet meer drachtig worden. Dierenartsen zijn niet meer ervaren om dergelijke ongemakken op te lossen. Zij worden vrijwel nooit geroepen om een zeug berig of zwanger te krijgen. Dat is de wet van de economie. Een behandeling van een dierenarts kan economisch niet uit. Geen routine, dus geen oplossing voorhanden. Ik wil haar niet opgeven als fokzeug. Ook uit respect voor Roel, mijn rechterhand. Gebeld met een natuurgeneeskundige de heer Zomer. Hij is gespecialiseerd in de behandeling van paarden op natuurlijke basis en ook om merries vruchtbaar te krijgen. Hij had geen ervaring met zeugen zei hij eerlijk, maar wilde wel langs komen. Hij heeft haar nagekeken met bijzonder apparatuur en ontdekte dat zij ontstoken eierstokken had. Vijf ampullen met een homeopathisch goedje moest ik haar om de drie dagen geven. De laatste heb ik gisteren in haar bek gegeven. Ik ben benieuwd of zij berig wordt!
Diana Saaman
Natuurlijke varkenshouderij Frank en Frij