Net de weersverwachting gehoord: morgen weer een warme dag. Als zonneaanbidder vind ik dat niet erg, maar toch kijk ik er niet echt naar uit. Ik ben tenslotte varkensboerin. Varkens en warmte matchen niet met elkaar. Varkens kunnen niet zweten en hebben daarbij nog eens een dikke huid met daaronder een laag spek. Je kunt wel nagaan dat zij puffend warme zomerdagen moeten verdragen. Dat geeft, zoals ze dat noemen, hittestress bij varkens. Alle hands aan dek voor mij als varkensboerin.
Gelukkig kunnen mijn varkens zelf kiezen of zij binnen of buiten zijn. Gelukkig kunnen zij ook zelf kiezen wanneer zij willen drinken en eten, want beiden staan onbeperkt ter beschikking hier op Frank en Frij. Ook passen zij zich aan. Zij vreten ’s avonds, zijn erg passief en liggen solo. Het is echt stil op het erf.
Mijn extra hands aan dek bestaat uit zorgen voor schaduwplekken; een ventilator aanzetten in de kraamstal mocht er een zeug met jonge biggen liggen enne…..modderbaden maken. Dat laatste is een feest voor hen. Zij kunnen hun verhitte lijven daarin afkoelen en bovendien is de modderlaag een afweersysteem tegen vliegende insecten. Eenmaal uit het modderbad maakt dat de zon het als een soort kleimasker laat opdrogen. Schuren is dan de reactie: heerlijk tegen een paal of medevarken. Een modderbad is onmisbaar.
Over modderbaden gesproken. Je kunt er niet alleen in liggen om af te koelen. Je kunt ook met modder gooien. Nu is dat niet de charmantste manier van communicatie, maar als ik denk aan de miljoenen varkens in ons land in die dichte, benauwde schuren, raak ik ook verhit. Feit is dat de kadaverdienst overuren maakt: veel extra dode varkens vanuit de bio industrie, bezweken in de hitte. Zij hebben nog geen vierkante meter per dier tot hun beschikking, solo -liggen is uitgesloten. Zij hebben geen onbeperkt toegang tot water en voer; zij hebben geen frisse lucht. Zij hadden al geen leven, maar in de zomer is dat letterlijk nog een graadje erger. De toch al benauwde walm van ammoniak vanuit de roostervloeren, blijft extra hangen in de verhitte stallen. Oververhit. Geïrriteerd. Daarom bezwijken er meer.
Kon ik maar letterlijk met modder gooien in al die dichte schuren.
En de oververhitte varkens uit de bio industrie die het wel overleven? Zij gaan in rook op. Zij belanden uiteindelijk op een hittebron na de dood: de barbecue.
Eet smakelijk.
Diana Saaman,
Natuurlijke varkenshouderij Frank en Frij, augustus 2015