Vlekkie was een somber, eenzaam varken op een Amsterdamse kinderboerderij totdat Varkens in Nood haar redde en haar naar ’t Swieneparredies in Groningen bracht. Sinds die dag in juli 2014 leeft Vlekkie als god in Frankrijk! Zó zag het afgelopen jaar er voor haar uit:
Aan het eind van 2018 was ’t Swieneparredies naar een nieuwe locatie verhuisd, en 2019 is door de varkens en de buurtbewoners goed gebruikt om elkaar te leren kennen. Vlekkie werd regelmatig gespot terwijl ze gesprekken voerde met voorbijgangers aan de overkant van het slootje dat haar weiland begrenst.
Op dat weiland bevindt zich een heuvel: een overblijfsel van het grondverzet dat nodig was bij de aanleg van de weides en paden van ’t nieuwe Swieneparredies. Vlekkie ligt er vaak ongegeneerd op te zonnebaden, of ze gebruikt hem als uitkijkpost.
Een groot deel van de dag brengt ze slapend door in haar hok. Nu het kouder wordt, stoppen de verzorgers dat hok vol met stro, maar Vlekkie heeft daar geen behoefte aan. En dús ligt er nu een grote berg stro net buiten haar hok, bij de ingang! Baas in eigen huis, nietwaar?
Bij het kleinste vermoeden dat er gevoerd gaat worden, stormt ze naar buiten. Dat heeft alles te maken met haar enthousiaste temperament, want uitgehongerd is ze beslist niet! Dankzij de groentetuin van zorgboerderij De Mikkelhorst en de volkstuintjes in de buurt, is het menu van de varkens overvloedig en zeer gevarieerd. In overleg met de verzorgers brengen buurtbewoners allerlei lekkers naar de varkens. Misschien dat de vele eikels die ze dit jaar gevoerd kregen, volgend jaar het begin zijn van een eikenbos! Nota bene: Vlekkie kweekte dit jaar zelf courgettes in haar weide.
De jaarwisseling van 2018-2019 begon voor Vlekkie en de andere varkens in ’t Swieneparredies met vuurwerk zoals ze dat nog nooit gezien of gehoord hadden! En ze hebben het nog altijd niet gezien of gehoord, want ze sliepen er dwars doorheen. Er is geen enkele reden om te verwachten dat het deze jaarwisseling anders zal zijn.
Gelukkig nieuwjaar, Vlekkie!
