De varkenshouderij maakt varkens ziek: oor- en staartbijten

De varkenshouderij is een wrede business. Dat heeft te maken met wat de varkens onthouden wordt, met wat hun fysiek wordt aangedaan, en als gevolg daarvan ook met wat ze elkáár aandoen. Een varkensstal kan een nachtmerrieachtige samenleving zijn. Een ware dystopie.

Horror

Kale huisvesting, geen wroetmogelijkheden, slecht stalklimaat, ruimtegebrek, onvoldoende vezels in het voer, tocht: dit alles maakt de varkens onrustig en leidt tot zeer onnatuurlijk gedrag. Bijvoorbeeld tot het bijten in elkaars staarten en oren. Als één varken er eenmaal mee begint, gaan andere vaak meedoen, aangestoken door de geur van bloed en de onrust in de stal.

De varkens die aangevreten worden, proberen weg te komen van hun aanvaller, maar kunnen geen kant op in de kleine, kale hokken. Dat veroorzaakt enorme stress. Vaak zie je dat ze uiteindelijk niet meer proberen te vluchten, maar gewoon blijven liggen. Apathisch. Wat een horror.

Staartbijten

Folterpraktijken

Om staartbijten te voorkomen, worden in de reguliere varkenshouderij de staarten vrijwel altijd gecoupeerd. Dat gebeurt als de biggen nog geen week oud zijn. Het is een zeer pijnlijke ingreep, waarbij in feite een stukje ruggenmerg wordt afgebrand. Onverdoofd. Tijdens het afbranden krijsen de biggetjes, trappen met hun pootjes en proberen weg te komen. De ingreep vindt meestal plaats in nabijheid van hun moeder. Als de zeug niet vastzat in haar kraamkooi, zou ze de folteraar van haar kleintjes aanvliegen.
Wie zou er het meest lijden: de big die de pijniging ondergaat, of zijn moeder die machteloos moet toezien?

Het afbranden kan leiden tot chronische zenuwwoekeringen in het overgebleven stompje. Mogelijk hebben de biggen fantoompijnen. De ingreep verhoogt natuurlijk de kans op infecties. En, hoe zuur kan het zijn: staartbijten vindt tóch plaats – in het overgebleven stompje. (En dan te weten dat dagelijks een handje stro voor de varkens, de kans op staartbijten al aanzienlijk zou verkleinen. Hoe símpel zou het kunnen zijn…)

Een enorme aantasting van de gezondheid

Per jaar hebben zo’n zeshonderdduizend varkens een aangevreten staart. Aangevreten oren komen nog vaker voor: bij meer dan één miljoen varkens per jaar. De bijtwonden kunnen infecties veroorzaken, die zich door het lichaam verspreiden – met gewrichtsontstekingen, hersenvliesontsteking en sterfte als gevolg.

Horrorscenario’s

Wie inspiratie zoekt voor een horrorfilm of een dystopische roman, doet er goed aan zich een tijdje op te houden in een vleesvarkensstal. Wat je daar te zien krijgt, kun je niet verzinnen. Het gaat de verbeelding ver te boven.

Ben jij ook ziek van de intensieve veehouderij? Teken dan onze petitie voor zorg voor zieke dieren.

Extreem aangevreten oren

Frederieke Schouten

Als veearts werkte ik 7 jaar lang tussen de varkens in de intensieve veehouderij. Ik werd daar dagelijks geconfronteerd met misstanden en schrijnend dierenleed. Toen ik inzag dat ik als veearts te weinig kon doen voor de varkens maakte ik de overstap naar Varkens in Nood. Nu ben ik directeur van dierenrechtenorganisaties Varkens in Nood en Dier&Recht en probeer ik als actievoerder het welzijn van miljoenen varkens in Nederland te verbeteren.