Kijkend naar de foto. Laat mij raden wat je denkt: wat heeft dit nu met varkens te maken? Alles. Vandaag heeft de ingehuurde vrachtwagen hem gehaald: een mobiele keet. Oftewel: een nieuw onderkomen voor varkens. Er stond al zo’n zes jaar een Pipo de Clown achtige houten keet op wielen in het omheinde weitje, maar die heeft het einde van 2014 niet gehaald. Helemaal vergaan, verrot en kapot. Varkens lopen graag buiten, maar een goed onderkomen is onmisbaar voor hen. Dus dat was zoeken op het world wide web. Toen ben ik naar dit exemplaar gaan kijken en was meteen verkocht. Ruime keet met mooie afmeting. Daar kunnen toch zeker tien varkens in slapen. Meteen gekocht.
Ik zie mijn varkens er al in ‘wonen’. Over een paar weken herken je hem niet meer terug: ik ga hem in de boerderijkleuren van hier verven. Enne…ik durf het bijna niet te zeggen: knalroze gordijntjes komen voor de ramen. De keet komt op betonplaten te staan, die er ook ruim omheen gelegd worden. Voer –en watervoorziening staan dan op een harde ondervloer, dan blijven de varkenshoefjes droog tijdens de hap.
Hoe leuk de keet ook is en hoe grappig ik hem ga maken, eigenlijk wil ik graag een stal bouwen. Maar dat zit er nog niet in. Een hele toestand die zich maar voortsleept. Het leven van een kleinschalige varkensboerin gaat niet altijd over rozen. De Gemeente houdt mijn aanvraag voor een bouwvergunning voorlopig in de la. Reden? Een echtpaar heeft pal naast mijn bedrijf plannen om een huis te bouwen. Een burgerwoning en een varkensbedrijf naast elkaar kan niet volgens de wet: geur en ammoniakemissienormen. Het is te gek voor woorden dat dit mij nu zo treft. Ik heb een volwaardig, kleinschalig scharrelvarkensbedrijf. Maar waar de keet nu komt, die plek ligt in de weg voor woningbouw. Het is de omgekeerde wereld. Ik zit hier al bijna 14 jaar met mijn bedrijf. De gemeente wil dat ik de nieuwe stal midden op mijn erf bouw, dan zou die de geplande woning niet in de weg staan.
Eigenlijk hoort de Gemeente tegen de burgers te zeggen dat zij hun woningplannen maar elders moeten realiseren. Ik ga ook in 2015 weer de strijd aan. Ik knok voor het toekomstperspectief van mijn prachtige varkensbedrijf en voor het open buitengebied hier...
Mijn nieuwe, mobiele varkenskeet krijgt hiermee extra lading. Het staat symbool voor het nieuwe jaar 2015.
Mijn varkens kunnen daar straks lekker keet schoppen in het stro achter de roze gordijntjes. Ik beloof plechtig dat ik het symbool van de nieuwe varkensunit waar zal maken: keet schoppen tot en met de Raad van State. Ik laat Frank en Frij niet in de luren leggen.
Een strijdbaar 2015!
Diana Saaman
Natuurlijke varkenshouderij Frank en Frij