Ik verbaas mij altijd weer in de winkelstraat,
om het reclamebord met een lachend, dansend varken,
dat bij zoveel slagerijen staat.
Die karbonades en worsten die eens varken waren, kun je eigenlijk niet onder de lucky ones scharen.
Er viel in die stalmaanden niet te dansen, niets te lachen, niet te leven,
het getuigt van weinig smaak om varkens bij een slagerij zo vrolijk weer te geven.
Overal om mij heen zie ik roze koppen,
spaarvarkens, haastige mensen, pasgeboren meisjes en varkens als knuffelpoppen.
Varkens en mensen hebben blijkbaar iets met elkaar,
dat mensen vrijwel nooit echte varkens zien, is eigenlijk wel raar.
Twintig miljoen varkenszielen telt ons kleine land, omdat die weggestopt zijn in donkere stallen, scheppen roze nepvarianten de band.
Sinterklaasfeest 2014 wordt gelukkig volop gevierd, en kijk nu wat de Sint snoepvitrine siert? Een heuse varkenskop gegoten uit marsepein, met recht smakelijk eten, dit varken had een leven zonder stress en pijn. Het mierzoete suikervarken smaakt zelfs voor vegetariërs naar meer, aan het Sintfeest daarom alle eer.
Een Piet zo zwart als roet is misschien verleden tijd, dan wil ik wel de volgende suggestie kwijt. Volgend jaar alle Pieten zo roze als varkens, symbool voor dit intelligente diersoort, dat er dan een discussie los mag barsten, dat hun leven in die stallen eigenlijk niet hoort.
Sinterklaasfeest als opstap naar emancipatie van mens en dier, slaven doen we niet meer, vrouwen hebben stemrecht, kinderen niet meer aan de arbeid en de varkensstaldeuren op een kier.
Dan beuken alle miljoenen varkens met hun roze, zielige kop de deuren open, Vrijheid, eigenheid, eindelijk dansen en in modder lopen.
Een mooi Sinterklaasfeest!
Diana Saaman
Natuurlijke varkenshouderij Frank en Frij