Deze week toont het vakblad Boerderij in een reportage een trotse varkenshouder in zijn nieuw gebouwde biggenstal. ‘Hypermodern’ wordt die genoemd, en ‘de beste biggenstal ter wereld’. ‘Álles lijkt te kloppen.’ Wanneer wij de foto’s bekijken, worden we een beetje verdrietig. Aan álles is gedacht, behalve aan het dierenwelzijn.
Voor ons toont deze nieuwe stal exact wat er al jaren mis gaat in de gangbare varkenshouderij: bij ‘modern’ en ‘innovatief’ wordt aan van alles gedacht, maar niet aan het dier en zijn natuurlijk gedrag. Dierenwelzijn staat op de állerlaatste plaats in het prioriteitenlijstje.
En ja, natúúrlijk is het goed dat er is gedacht aan gezonde stallucht en een goede hygiëne. Gezondheid van varkens is immers ook belangrijk. Maar waarom gaat niemand een stapje verder als er toch zo’n grote verbouwing plaatsvindt?
Varkenshouders, word wakker
Zien boeren niet dat varkens behoefte hebben om buiten te wroeten? Zien ze de korte, gecoupeerde stompjes niet, die eigenlijk een vrolijke krulstaart zouden moeten zijn? Zien ze niet dat een ketting met een stuk pvc niet voldoet aan de wettelijke eisen voor het verplichte afleidingsmateriaal? Het komt op geen enkele manier tegemoet aan de wroet- en onderzoeksbehoeftes van het varken.
En zien boeren niet in dat de maatschappij verandert? Dat mensen dieren steeds vaker als individuen zien en dierenwelzijn steeds belangrijker vinden? De huidige fabrieksmatige manier van dieren houden heeft zijn tijd gehad. Een ‘moderne’ dierhouderij zet het dier centraal. Wie dat niet ziet ligt binnenkort hopeloos achter.
Laat dit de laatste ‘hypermoderne’ stal zijn geweest, die gebouwd is zonder aandacht voor het varken en zijn natuurlijke gedrag!
Dierenwelzijn staat hier wél voorop
Benieuwd welke varkenshouders het dierenwelzijn wél voorop stellen? Neem een kijkje bij GoedGehouden, waar dieren wél hun natuurlijke gedrag kunnen uitoefenen, en in de modder kunnen wroeten en spelen.
Frederieke Schouten
Als veearts werkte ik 7 jaar lang tussen de varkens in de intensieve veehouderij. Ik werd daar dagelijks geconfronteerd met misstanden en schrijnend dierenleed. Toen ik inzag dat ik als veearts te weinig kon doen voor de varkens maakte ik de overstap naar Varkens in Nood. Nu ben ik directeur van dierenrechtenorganisaties Varkens in Nood en Dier&Recht en probeer ik als actievoerder het welzijn van miljoenen varkens in Nederland te verbeteren.