Slachthuizen blijven zich schuldig maken aan overtredingen. De aanwezige inspecteurs en camera’s zijn niet genoeg om verschrikkelijk dierenleed te voorkomen. Wij pleiten daarom voor beter toezicht. Alleen zo kunnen de misstanden niet langer onopgemerkt doorgaan.
Overtredingen komen niet aan het licht
Varkens worden geschopt en geslagen, ze worden zonder bedwelming gestoken of verdrinken in het hete water van de broeibak. Dit gebeurt nog steeds in de Nederlandse slachthuizen. Soms worden overtredingen gerapporteerd door inspecteurs van de Nederlandse Voedsel- en Waren Autoriteit (NVWA), maar lang niet allemaal. De inspecteurs kunnen niet alles tegelijk in de gaten houden. Ook de camera’s die in alle grotere slachthuizen hangen voorkomen niet dat er gruwelijke fouten worden gemaakt. Het toezicht faalt. Hoe kan het beter?
Cameratoezicht moet verplicht zijn
Wat inspecteurs niet zien, kunnen ze ook niet bestraffen. Daarom zijn camera’s heel belangrijk om het toezicht in slachthuizen te verbeteren: zo kunnen inspecteurs altijd meekijken. De grotere Nederlandse slachthuizen werken nu met vrijwillig cameratoezicht. De slachthuizen bepalen daarbij zelf waar de camera’s hangen en dus ook wat de inspecteurs te zien krijgen.
Als cameratoezicht wettelijk verplicht is, zijn slachthuizen gedwongen om het hele slachtproces in beeld te brengen. Dan zijn er geen dode hoeken meer waarin medewerkers ongezien dieren kunnen mishandelen. Dan kunnen inspecteurs bij alle stappen van het slachtproces meekijken. De varkens moeten in de gaten gehouden worden vanaf aankomst bij het slachthuis tot ze ondergedompeld worden in de broeibak.
Beelden moeten het slachthuis verlaten
Nu mogen inspecteurs de beelden van de vrijwillige camera’s alleen ín het slachthuis bekijken. Dit maakt het toezicht onnodig ingewikkeld. Inspecteurs zijn afhankelijk van de medewerkers van het slachthuis als ze beelden willen terugkijken. Als ze een overtreding zien, kunnen ze de beelden ook niet zomaar gebruiken als bewijsmateriaal. Maar wanneer de inspecteurs vanuit een externe locatie met de camera’s meekijken, kunnen ze veel beter controleren – zonder overleg met het slachthuis.
Slim cameratoezicht
Met verplicht, extern cameratoezicht krijgen NVWA-inspecteurs toegang tot vele uren aan beeldmateriaal uit ieder slachthuis. Dit kan onmogelijk allemaal bekeken worden. Slimme computerprogramma’s kunnen een enorme verbetering opleveren. Deze programma’s herkennen dierenleed automatisch. Beelden van een varken dat na een slechte bedwelming nog gilt en beweegt of van een medewerker die dieren schopt, worden door het programma opgeslagen. De inspecteur hoeft dan alleen nog de beelden te bekijken waar mogelijk iets aan de hand is.
Naar aanleiding van onze campagne debatteert de Tweede Kamer op 17 mei over de voortdurende overtredingen in slachthuizen. Voorafgaand aan het debat bieden wij minister Staghouwer de petitie met bijna 60.000 handtekeningen aan. Aan alle ondertekenaars: heel hartelijk dank voor jullie steun!
Sanne Roelofs
Als bioloog voerde ik vijf jaar lang wetenschappelijk onderzoek uit naar het gedrag en welzijn van varkens in de intensieve varkenshouderij. Dit werk bracht me oog in oog met het dierenleed dat zich op varkensbedrijven afspeelt. Varkens worden behandeld als producten en niet als de slimme, nieuwsgierige levende wezens die ze zijn. Dit wil ik veranderen. Bij Varkens in Nood zet ik me daarom in voor de miljoenen varkens in de Nederlandse vleesindustrie.