Temperaturen van boven de 30°C in Nederland deze week. En dan toch tienduizenden varkens op transport zetten naar het slachthuis. Dat is hoe we met dieren omgaan in dit land. Wij keken deze week de dieren in de ogen terwijl ze voor het slachthuis staan te wachten. Het is om van te huilen.
Inspectie bij slachthuis
Deze week stonden we bij het slachthuis en zagen het met eigen ogen: bij deze hoge temperaturen lijden varkens enorm! Bloeddoorlopen ogen, hijgende open bekkies en snuiten die wanhopig naar frisse lucht zoeken buiten de vrachtwagens. Een paar uur keken we al die dieren in de ogen, vlak voor ze hun dood tegemoet gingen. Het is niet om aan te zien. Er is geen enkel excuus voor.
Hittestress
Varkens in de vee-industrie zijn enorm gevoelig voor hitte. Ze zijn doorgefokt op hoge productie en groei en ze produceren daarom veel meer warmte dan het oorspronkelijke varken. Omdat ze niet kunnen zweten en geen modderbad voorhanden hebben, hebben ze grote moeite zichzelf af te koelen. Boven de 20°C voelt een volwassen varken zich al niet meer comfortabel, en boven de 25°C treedt hittestress op: het varken kan zijn temperatuur niet meer op peil kan houden, de hartslag en de bloeddruk stijgen en de dieren gaan snel en oppervlakkig ademen. Bij dit soort temperaturen worden dieren ziek, treden miskramen op en sterven er meer varkens dan ‘normaal’.
Lijden op transport
Op warme dagen met een hoge luchtvochtigheid ligt de sterfte tijdens transport vaak twee keer hoger dan gemiddeld. Als een vrachtwagen met dieren stilstaat, kan de temperatuur in korte tijd bovendien onacceptabel hoog worden. De varkenssector is zich (door de vele dierenhelden die de transporten filmen?) bewust van de problemen. Een hitteprotocol is opgesteld, maar werkt het ook?
Beloofde transport-stop komt nooit voor!
Eén van de afspraken die de sector met de overheid heeft gemaakt, is dat er geen transport zal worden toegestaan bij temperaturen van 35°C. Dat is dus 10 graden warmer dan de temperatuur waarbij hittestress optreedt! Raadplegen we de site van het KNMI dan lezen we dat een temperatuur van boven de 35°C sinds 1905 slechts 6 keer is gemeten in De Bilt. Kortom: eens in de 18 jaar kunnen we één dag verwachten dat varkens niet vervoerd mogen worden. Dit is geen regel die varkens beschermt, maar een wassen neus om de overheid en consumenten gerust te stellen. Nee, al worden alle protocollen netjes opgevolgd, ze gaan de dieren niet helpen.
Schaamte
Wij doen wat we kunnen om de varkens dit leed te besparen. We eten al geen vlees en we brengen zo vaak mogelijk misstanden naar buiten. Toch, als we de varkens nakijken die het slachthuis ingaan, schamen we ons diep. We maken deel uit van een maatschappij die deze omgang met andere levende wezens blijkbaar acceptabel vindt. Daar krijg je buikpijn van. En het enige dat je kunt doen is het verhaal te blijven vertellen en hopen dat het kwartje ooit valt en dieren dan eindelijk met respect zullen worden behandeld.
Als veearts werkte ik 7 jaar lang tussen de varkens in de intensieve veehouderij. Ik werd daar dagelijks geconfronteerd met misstanden en schrijnend dierenleed. Toen ik inzag dat ik als veearts te weinig kon doen voor de varkens maakte ik de overstap naar Varkens in Nood. Nu ben ik directeur van dierenrechtenorganisaties Varkens in Nood en Dier&Recht en probeer ik als actievoerder het welzijn van miljoenen varkens in Nederland te verbeteren.