Varkens in de vee-industrie hebben een verschrikkelijk leven in krappe betonnen hokken. Verveling, ongemak en ziekte zorgen voor continue frustratie, die de varkens alleen maar op elkaar kunnen afreageren. Ze gaan bijten in elkaars staart. Om dit te voorkomen worden niet de stallen aangepakt, maar de biggenstaarten geamputeerd. Het gevolg? Maar 1% van alle Nederlandse varkens heeft een krulstaart.
Eindeloze verveling
Varkens zijn slimme en nieuwsgierige dieren, die snel gefrustreerd raken door verveling. Ze hebben een sterk instinct om hun dag te vullen met het verkennen van hun omgeving. Varkens gebruiken hiervoor hun neus en mond: alles wordt onderzocht door eraan te snuffelen, wroeten en bijten. In de gemiddelde stal gaat dit niet. Varkens leven in kale hokken met betonnen vloeren. Het ontbreekt aan geschikt afleidingsmateriaal om in te wroeten of knagen, zoals stro. De varkens richten zich dan al snel op elkaars staart als enige bron van afleiding.
Frustratie, ongemak en ziekte
Verveling is de belangrijkste oorzaak van frustratie bij varkens, maar niet de enige. Ook andere kenmerken van een stal kunnen zorgen voor frustratie en ongemak:
- Varkens leven in een krap hok, waar er nauwelijks ruimte is voor natuurlijk gedrag. Varkens zijn echte groepsdieren, die samen willen verkennen, rusten en eten. Een varken dat steeds moet vechten om een plek bij de voerbak, zal uit ellende in staarten gaan bijten.
- Varkens worden opgesloten in potdichte stallen. Ze leven boven een mestput vol uitwerpselen. Giftige lucht uit de put verspreidt zich door de stal en veroorzaakt pijnlijke longontstekingen, waar de varkens bij iedere ademhaling last van hebben.
- Het voer dat varkens krijgen is niet bedoeld om ze zo gezond mogelijk te houden, maar om de varkens zo snel mogelijk te laten groeien. Aan vezels ontbreekt het, terwijl die er juist voor zorgen dat varkens zich niet constant hongerig voelen en geen pijnlijke darmklachten krijgen. Ook schoon drinkwater is in een varkensstal niet vanzelfsprekend.
Het is als een emmer die overloopt: de frustratie die varkens voelen, neemt met ieder probleem toe. Gaat er te veel fout in de stal – varkens die zich eindeloos vervelen én nauwelijks ruimte hebben om te bewegen én vaak ziek zijn door slecht voer – dan stroomt de emmer over en gaan de varkens in elkaars staart bijten.
Amputeren is geen oplossing
Varkenshouders zien het amputeren van krulstaarten als oplossing voor het staartbijten: door alle staarten te amputeren, kunnen de varkens er ook niet in bijten. Maar zo verandert er niks aan de nare omstandigheden in de stal. Dit moet anders!
Varkens in Nood laat met een tv-spot zien hoe het er aan toegaat in de Nederlandse varkensstallen. Help jij mee het leed van varkens op tv te krijgen? Steun onze crowdfunding!
Sanne Roelofs
Als bioloog voerde ik vijf jaar lang wetenschappelijk onderzoek uit naar het gedrag en welzijn van varkens in de intensieve varkenshouderij. Dit werk bracht me oog in oog met het dierenleed dat zich op varkensbedrijven afspeelt. Varkens worden behandeld als producten en niet als de slimme, nieuwsgierige levende wezens die ze zijn. Dit wil ik veranderen. Bij Varkens in Nood zet ik me daarom in voor de miljoenen varkens in de Nederlandse vleesindustrie.