Onderzoek van RTL en Animal Rights bewijst dat keuringen van NVWA falen: zieke en gewonde varkens, vaak met grote abcessen, gaan ondanks de wettelijk verplichte exportkeuring op transport naar slachthuizen in Duitsland en België. Het werkt driedubbel varkensleed in de hand: in het slachthuis, op transport én in de stal.
Zieke varkens krijgen geen zorg
Met een campagne in 2018 toonden wij al aan dat veel zieke varkens in de huidige gangbare varkenshouderij geen enkele zorg krijgen, ook al is dat wél wettelijk verplicht. Varkens met grote abcessen, kreupele biggen, zeugen met pijnlijke doorligwonden: ze worden vaak aan hun lot overgelaten in plaats van verzorging te krijgen in een (ook al wettelijk verplichte) ziekenboeg. Onze beelden toonden aan hoe vaak dit soort misstanden voorkomen in Nederland.
Nauwelijks inspectie
Een gemiddeld varkensbedrijf wordt slechts eens in de tien jaar bezocht door een inspecteur van NVWA. Geen wonder dus dat achter de gesloten deuren van varkensstallen dit soort ellende ongezien kan voortduren. Daarom vechten wij al jaren voor meer inspecties. Maar daar waar de NVWA wél inspecteert, zou je beter mogen verwachten! Een exportkeuring is namelijk verplicht: als dieren naar het buitenland worden vervoerd, moet elk individueel dier voor vertrek gezien zijn door een inspecteur van de NVWA én goedgekeurd voor de reis. Het is een schande dat dat niet gebeurt en dat de NVWA regelmatig zieke, kreupele en gewonde varkens goedkeuren voor transport.
Driedubbel leed
De minister reageert geschokt en belooft in te grijpen en dat is hard nodig! Want de fouten die worden gemaakt door de inspectiedienst zorgen voor veel leed:
- In het slachthuis moeten zieke varkens of dieren met abcessen vaak uren wachten, in een onbekende omgeving, omringd door onbekende dieren. Waarna tóch nog de ellendige slacht volgt, of euthanasie.
- Op transport is het leed groot: kreupele dieren lijden veel pijn op de bewegende wagens, abcessen en wonden kunnen openscheuren en zieke varkens kwijnen weg of sterven van de stress als ze zich staande moeten houden tussen hun soortgenoten in de volle vrachtwagens.
- Maar bovendien leidt het goedkeuren van zieke dieren ertoe dat de varkens ook in de stallen geen zorg krijgen, of uit hun lijden verlost worden. Wanneer er strikt wordt gehandhaafd, zou er nooit een varken met een wond, abces of botbreuk op transport gaan. Als boeren weten dat deze varkens nooit zullen worden geaccepteerd, moeten ze wel ingrijpen. Ze kunnen dan de dieren behandelen of laten euthanaseren. Laten creperen op stal in de hoop dat ze straks nog naar het slachthuis kunnen, is er dan in ieder geval niet meer bij.
Wil jij op de hoogte blijven van de misstanden in de varkenshouderij? En wil je de varkens helpen? Doneer dan, of schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
Frederieke Schouten
Als veearts werkte ik 7 jaar lang tussen de varkens in de intensieve veehouderij. Ik werd daar dagelijks geconfronteerd met misstanden en schrijnend dierenleed. Toen ik inzag dat ik als veearts te weinig kon doen voor de varkens maakte ik de overstap naar Varkens in Nood. Nu ben ik directeur van dierenrechtenorganisaties Varkens in Nood en Dier&Recht en probeer ik als actievoerder het welzijn van miljoenen varkens in Nederland te verbeteren.