Het is bizar maar waar: maar 1% van alle Nederlandse varkens heeft een krulstaart. Bij de rest van de varkens wordt de staart op brute wijze geamputeerd. Als een big een paar dagen oud is, wordt de staart afgebrand met een hete ijzeren tang of afgeknipt met een schaar. Het amputeren gebeurt zonder verdoving of pijnstilling. De big houdt een kort stompje over.
Amputatie zonder verdoving
In de staart van een big zitten veel zenuwuiteinden. Het zonder verdoving afbranden of afknippen van de staart is dan ook zeer pijnlijk. Dit laten de biggen tijdens de ingreep duidelijk merken: ze krijsen het uit, trappen met hun pootjes en proberen te ontsnappen. Stuk voor stuk signalen dat de dieren enorm veel pijn en angst ervaren.
De wond die een big overhoudt aan de amputatie geneest niet meteen. Het stompje doet nog dagenlang pijn. Toch krijgen de biggen ook na de ingreep geen enkele vorm van pijnstilling.
Varkens hebben hun staart nodig
Het amputeren van varkensstaarten is verminking. De dieren ervaren hun leven lang hinder door de ingreep. Varkens hebben hun krulstaart niet voor niks. Het zijn sociale dieren die – net als honden – hun staart gebruiken om met elkaar te communiceren. Kwispelen is een teken van blijdschap, terwijl een staart tussen de achterpoten juist een signaal van angst is. Met een stompje kan een varken niet laten zien hoe hij zich voelt.
Deel het verborgen varkensleed
Varkens in Nood is een voorlichtingscampagne gestart om consumenten te informeren dat vrijwel al het vlees in de supermarkt afkomstig is van verminkte varkens zonder staart. Iedere dag verliezen maar liefst 71 duizend biggen hun staart. Tijdens het lezen van dit artikel zijn er 50 krulstaarten geamputeerd.
Strijd jij samen met ons tegen het verminken van varkens? Deel de campagne!
Sanne Roelofs
Als bioloog voerde ik vijf jaar lang wetenschappelijk onderzoek uit naar het gedrag en welzijn van varkens in de intensieve varkenshouderij. Dit werk bracht me oog in oog met het dierenleed dat zich op varkensbedrijven afspeelt. Varkens worden behandeld als producten en niet als de slimme, nieuwsgierige levende wezens die ze zijn. Dit wil ik veranderen. Bij Varkens in Nood zet ik me daarom in voor de miljoenen varkens in de Nederlandse vleesindustrie.