Ieder jaar komen ruim 190.000 dieren om door een stalbrand. Ze verbranden levend, stikken in de rook of worden na de brand afgemaakt wegens ernstige verwondingen. Een ongekende bron van dierenleed, die jaar na jaar slachtoffers maakt. Waarom lukt het maar niet om varkens en andere landbouwhuisdieren te beschermen?
Geen (verplichte) brandveiligheid
Wat betreft brandveiligheid worden aan stallen nauwelijks eisen gesteld. Wetten en regels om dieren tegen stalbranden te beschermen, zijn er bijna niet. De verantwoordelijke ministeries, waaronder het ministerie van Landbouw, zien een dodental van 7.000 varkens als een acceptabel risico van een stalbrand. Het gevolg? Veehouders investeren te weinig in brandveiligheid – in geval van brand zouden handblussers moeten volstaan om stallen met duizenden dieren te redden. Die volstaan níét.
Licht ontvlambare veehouderijen
Stalbranden beginnen meestal door kortsluiting. In stallen vol stof en giftige dampen ontstaat dat bijzonder snel. En door technische innovaties in de stal wordt het risico op brand alleen maar groter. Zo worden luchtwassers – installaties die de uitstoot van een varkensstal zuiveren – steeds vaker gebruikt. Niet alleen verbeteren die de giftige lucht ín de stal helemaal niet, ze maken de stallen ook nog eens onveiliger.
Potdichte stallen
Stallen hebben geen nooduitgang. De dieren zitten in hermetisch afgesloten gebouwen en maken in de vlammenzee geen schijn van kans te kunnen ontsnappen. Een systeem van buizen in het plafond verbindt alle hokken in de stal met elkaar én met de buitenlucht. De vlammen kunnen zich dus razendsnel door het hele gebouw verspreiden. De dieren daarentegen kunnen geen kant op.
Goedkoop vlees
Ook consumenten hebben een verantwoordelijkheid bij de stalbranden. Er zijn immers ook veehouders die wél investeren in brandveiligheid door hun varkens een vrije uitloop te geven – en daarmee een kans om te ontsnappen bij brand. Deze maatregelen brengen kosten met zich mee, die doorberekend worden in de prijs van het vlees. Wie goedkoop vlees koopt met geen of slechts één ster van het Beter Leven keurmerk, draagt indirect bij aan de hel van stalbranden.
Wil jij de varkens beschermen tegen stalbranden? Teken hier de varkensvlees-pledge!
Sanne Roelofs
Als bioloog voerde ik vijf jaar lang wetenschappelijk onderzoek uit naar het gedrag en welzijn van varkens in de intensieve varkenshouderij. Dit werk bracht me oog in oog met het dierenleed dat zich op varkensbedrijven afspeelt. Varkens worden behandeld als producten en niet als de slimme, nieuwsgierige levende wezens die ze zijn. Dit wil ik veranderen. Bij Varkens in Nood zet ik me daarom in voor de miljoenen varkens in de Nederlandse vleesindustrie.