Geen stro om in te wroeten, te weinig ruimte in het hok en geen daglicht of vers drinkwater. Dat zijn de akelige leefomstandigheden waarin veel Nederlandse varkens moeten leven. Tijdens nieuwe inspecties van toezichthouder NVWA voldeed de huisvesting van de varkens niet aan de wettelijke eisen bij ongeveer twee derde van de onderzochte locaties.
Inspecties onthullen dierenleed
Inspecteurs van de NVWA verrichten ieder jaar onaangekondigde inspecties bij varkenshouderijen. Daarbij controleren ze of varkenshouders zich aan de wetten en regels houden voor het welzijn van varkens. In 2022 zijn er 66 inspecties uitgevoerd met een ronduit bedroevend resultaat. Bij maar liefst 41 inspecties werden overtredingen van dierenwelzijnsregels vastgesteld.
Eindeloze verveling
De meest voorkomende overtreding is het gebrek aan geschikt afleidingsmateriaal. Varkens hebben een sterke drang om hun omgeving te verkennen door te wroeten. Volgens Nederlandse regels moet dit natuurlijke gedrag ook in de stal mogelijk zijn, bijvoorbeeld door de varkens stro te geven. Toch was er voor de varkens in maar liefst 18 van de gecontroleerde stallen geen enkele mogelijkheid om te wroeten. Dat is bijna een derde van de stallen waarin varkens geen natuurlijk gedrag kunnen vertonen..
Gebrek aan water, licht en ruimte
Behalve een gebrek aan afleidingsmateriaal, worden er ook andere overtredingen gevonden. Zo zijn er varkensstallen waar varkens geen vers drinkwater hebben of in het donker moeten leven door een gebrek aan verlichting. Ook zijn er varkenshouders die te veel dieren bij elkaar proppen. Volgens de wet hoef je een varken nog geen vierkante meter aan ruimte te geven, maar zelfs dat is voor sommige varkenshouders al teveel gevraagd. Door het lage aantal inspecties per jaar is de kans om betrapt te worden erg klein, en als dat al gebeurt dan stellen de boetes weinig voor. Dat maakt het voor varkenshouders aantrekkelijk om te besparen op dierenwelzijn. Het werkelijke aantal overtredingen is waarschijnlijk een stuk hoger. Wanneer komt er een einde aan deze diep treurige omgang met varkens?
Sanne Roelofs
Als bioloog voerde ik vijf jaar lang wetenschappelijk onderzoek uit naar het gedrag en welzijn van varkens in de intensieve varkenshouderij. Dit werk bracht me oog in oog met het dierenleed dat zich op varkensbedrijven afspeelt. Varkens worden behandeld als producten en niet als de slimme, nieuwsgierige levende wezens die ze zijn. Dit wil ik veranderen. Bij Varkens in Nood zet ik me daarom in voor de miljoenen varkens in de Nederlandse vleesindustrie.