Onderzoek NVWA wijst uit: nog steeds teveel kale varkenshokken

Varken met ketting
Eindeloze verveling drijft varkens tot wanhoop en staartbijten

Een betonnen hok zonder afleiding en geen kans om te wroeten. Het blijft voor veel varkens in Nederland helaas de trieste werkelijkheid. Dit blijkt uit inspectieresultaten die toezichthouder NVWA recent publiceerde. Bij ruim een derde van de inspecties voldeed het afleidingsmateriaal voor varkens niet aan de wettelijke eisen.

Onvoldoende afleidingsmateriaal

Vorig jaar hebben inspecteurs van de NVWA 94 varkensstallen bezocht om het welzijn van de dieren te beoordelen. Daarbij was het afleidingsmateriaal onvoldoende bij 34 van de onderzochte stallen. Hoelang gaat het nog duren voordat alle varkenshouders in Nederland zich houden aan de welzijnsregels? 

Varkens moeten wroeten

De eisen waaraan afleidingsmateriaal voor varkens moet voldoen zijn heel duidelijk. Zo moeten varkens in de stal kunnen spelen, wroeten en kauwen. Vooral het wroeten wordt varkens vaak onmogelijk gemaakt - bij maar liefst 30 inspecties werd het afleidingsmateriaal om die reden afgekeurd. Terwijl de oplossing zo simpel is: geef varkens gewoon stro of hooi in de stal.

Stop de eindeloze verveling

Het is ronduit schandalig dat er nog steeds zoveel varkens in kale hokken moeten leven. Wroeten met hun snuit in de aarde - zoals het hoort - is onmogelijk voor varkens in de intensieve vleesindustrie. Zonder afleidingsmateriaal in het hok vervelen varkens zich kapot. Varkens zijn bijzonder slimme dieren, die het liefst bezig zijn met het verkennen van hun omgeving. Als er niets te beleven valt, dan gaan ze uit wanhoop en frustratie in elkaars staart bijten. Om dit te voorkomen wordt nog steeds van vrijwel iedere big het staartje afgebrand. Een pijnlijke verminking, die onnodig is als varkens een betere huisvesting krijgen en kunnen wroeten in hun stal.

Wil je op de hoogte blijven van onze strijd voor een beter leven voor de varkens? Schrijf je in op de nieuwsbrief.

Deel dit artikel
Sanne Roelofs

Als bioloog voerde ik vijf jaar lang wetenschappelijk onderzoek uit naar het gedrag en welzijn van varkens in de intensieve varkenshouderij. Dit werk bracht me oog in oog met het dierenleed dat zich op varkensbedrijven afspeelt. Varkens worden behandeld als producten en niet als de slimme, nieuwsgierige levende wezens die ze zijn. Dit wil ik veranderen. Bij Varkens in Nood zet ik me daarom in voor de miljoenen varkens in de Nederlandse vleesindustrie.