Afgelopen maandag werd in Boxtel een varkenshouderij bezet door meer dan honderd activisten van Meat the Victims. Binnen maakten ze filmpjes en buiten zongen ze liedjes en riepen ze leuzen. Veel boeren verzamelden zich bij de boerderij, voor een tegenprotest. Ze grilden vlees en kieperden auto’s van activisten in de sloot.
Stichting Varkens in Nood zet zich ook in voor varkens, maar is op geen enkele manier verbonden met Meat the Victims. Voor wie zich afvragen wat wij er nou precies van denken, hebben we dat hieronder op een rijtje gezet, aan de hand van alle betrokken partijen:
Varkens
Door alle berichtgeving en discussie over boeren en activisten, wordt de aandacht afgeleid van de echte slachtoffers: de dertien miljoen varkens in de intensieve veehouderij in Nederland. Varkens en andere ‘productiedieren’ hebben ook recht op een fatsoenlijk leven. Voor dierenwelzijn bestaan wettelijke eisen, die door varkenshouders nageleefd en door de overheid gehandhaafd dienen te worden.
Varkenshouders
Al sinds de oprichting heeft Varkens in Nood oog voor de positie van varkensboeren. De winstmarge per varken is klein, waardoor boeren gedwongen worden om heel veel varkens te houden. Meer dierenwelzijn levert niet meer winst op, dus daar heeft de boer weinig belang bij. Varkens in Nood heeft meermaals geprobeerd om samen te werken met varkensboeren, maar vaak tevergeefs. Het idee om de noodlijdende varkenssector te spekken met de inkomsten van een ‘vleestaks’, werd afgekeurd door woordvoerders van de sector.
Boeren vormen een belangrijke schakel in het systeem dat varkens uitbuit, en hebben dus een grote verantwoordelijkheid om goed voor varkens te zorgen. Veel misstanden in de varkenshouderij zijn met de huidige middelen te voorkomen, zoals de gebrekkige verzorging van zieke en gewonde dieren. Andere misstanden, zoals de lage vleesprijs die dwingt tot schaalvergroting, zijn het gevolg van de vrije markt. Met name de supermarkten en de overheid zijn hier schuldig aan.
Supermarkten
Supermarkten lokken uit dat varkens en andere productiedieren slecht behandeld worden, door aan consumenten extreem lage prijzen te vragen voor een stukje vlees. Stichting Varkens in Nood voert een krachtige lobby om het dierenwelzijn in de keten te versterken. Supermarkten dienen boeren hogere vergoedingen te betalen, zodat boeren meer aandacht aan dierenwelzijn kunnen besteden.
Overheid
De overheid toont zich wat betreft de varkenshouderij passief en visieloos. Economische belangen prevaleren boven dierenwelzijn en klimaat. In de eerste plaats moet de overheid varkenshouders beter controleren. Zonder controles is het onmogelijk de regels te handhaven. Daarnaast kan de overheid burgers met een ‘vleestaks’ aansporen om minder vlees te consumeren. Met een deel van die inkomsten kan de noodlijdende varkenssector geholpen worden. In algemene zin moet de overheid streven naar een inkrimping van de veehouderij, niet alleen met het oog op dierenwelzijn, maar ook omwille van het klimaat.
Consumenten
Varkens in Nood is voorstander van een dieet zonder dierlijke producten, dus ook zonder varkensvlees. Veruit de meeste dieren in de vee-industrie hebben een ellendig bestaan, en ook de dieren die een ietwat beter leven hebben eindigen onherroepelijk in het slachthuis. De impact op het klimaat van de veehouderij is bovendien enorm. Wil je toch graag varkensvlees eten, koop dan vlees van boeren die om dierenwelzijn geven, zoals de vijfsterren-varkensboeren.
Activisten
Er is veel mis in de varkenshouderij en wij stellen dat aan de kaak. Een beetje activisme schuwen we daarbij niet. Inbreken bij een varkensstal, zoals de activisten van Meat the Victims in Boxtel gedaan hebben, gaat ons een stap te ver. Wanneer honderd mensen ineens een varkensstal betreden, levert dat de varkens veel stress op. En doordat de varkens mogelijk worden blootgesteld aan vreemde bacteriën, liggen ziektes op de loer.
De mensheid
De mens houdt voor eigen nut wereldwijd miljarden productiedieren en bepaalt de levensomstandigheden van die dieren in hoge mate. Het welzijn van dieren is door ons eigen inlevingsvermogen en door wetenschappelijke kennis bij benadering kenbaar. Qua anatomie, fysiologie en (elementaire) emoties, lijken mens en dier op elkaar. De verschillen die er zijn, rechtvaardigen geen principieel slechtere behandeling van dieren dan van mensen.
De mensheid als geheel heeft daarom de morele plicht om varkens en andere productiedieren een fatsoenlijk leven te bezorgen. Die plicht wordt in de intensieve veehouderij, waaronder de Nederlandse varkenshouders, op grote schaal verzaakt. Laten we in alle hectiek over boeren en activisten het leed van de varkens niet uit het oog verliezen.
Help de varkens, schrijf je in op de nieuwsbrief!