Tweeënveertig dode zeugen – pech gehad?

Frederieke Schouten, dierenarts en directeur van Varkens in Nood, reageert op een artikel uit het vakblad DIER-EN-ARTS (editie 6/7, 2021)

Een vakblad voor dierenartsen dat ik nog steeds lees, schreef over het volgende vraagstuk: op een varkensbedrijf liggen er ‘s ochtends ineens 42 dode zeugen in de stal. Ik lees het artikel en zie in gedachten een enorm drama en een akelig einde aan 42 levens. Maar het tijdschrift ziet het gruwelijke gegeven vooral als een ‘interessante casus’ en een zoektocht naar wie verantwoordelijk is voor de financiële schade. Diep bedroevend.

Luchtwassers  levensgevaarlijk

Wat is er gebeurd? Van luchtwassers weten we al lang dat het ondingen zijn. Ze zijn brandgevaarlijk en ze maken de leefomgeving van varkens nog ongezonder dan die al is. Nu werd duidelijk dat luchtwassers ook op andere wijze kunnen doden.

Omdat de stroom in de stal was uitgevallen, was zwaar giftig water uit de luchtwasser in het drinkwater van de varkens beland. De zeugen die het water dronken, zijn gestorven aan nitrietvergiftiging. Dat moet een afgrijselijke dood zijn geweest als ik de foto’s bij het artikel zie. Longbloedingen, benauwdheid, zenuwverschijnselen, inwendige bloedingen. De zeugen zijn doodgebloed of gestikt in hun eigen bloed, sommige waarschijnlijk met hevige stuiptrekkingen en spierkrampen.

Dood door vergiftiging

Dit incident staat helaas niet op zichzelf. Op de site van de Gezondheidsdienst voor Dieren is te lezen: “Bij varkens ontstaat vergiftiging heel vaak door lekkage van vervuild water uit de luchtwasser, door slecht afge­sloten voorraadvaten en vlotterbaksystemen waarin bacterie­groei kan optreden, of in langdurig stilstaand water in leidingen of zogenaamde dode leidingen die lang niet zijn gebruikt.”

Een schrikwekkend beeld: er sterven dus regelmatig dieren op gruwelijke wijze door een slecht gecontroleerde drinkwatervoorziening. En wat is de reactie op zo’n dramatisch voorval? Wat een pech – wie is er verantwoordelijk voor de financiële schade.

Dieren zijn geen producten

Het artikel beschrijft verder hoe de oorzaak uiteindelijk werd opgespoord zodat de verzekering moest uitbetalen. Want “het sterven van 42 zeugen had een behoorlijke impact op de bedrijfsgegevens”. Mijn hart breekt van zo’n conclusie.

Kunnen we misschien ook even stilstaan bij de afschuwelijke wijze waarop deze individuen zijn gecrepeerd? De dood van een dier is geen verzekeringskwestie. Dieren zijn geen producten, het is tijd dat we stoppen om ze zo te behandelen.